Bedankt!!!

made by Baukje:

Lieve mensen, Hier eindelijk weer even een berichtje van mij het is ontzettend hectisch geweest de afgelopen weken en mijn co schrijvers hebben geweldige verhalen geschreven!!!
Ten eerste wat een geweldig moment om dan eindelijk mijn familie in mijn armen te mogen sluiten!!! Uiteraard ging dat gepaard met vele tranen en wat was het leuk om dan eindelijk onze oprit op te rijden en ze rond te leiden in ons huis. Eindelijk dan samen alles bekijken en live bespreken. We hebben een geweldige tijd samen gehad zoals jullie hebben kunnen lezen en voor de bruiloft waren we nog druk om de puntjes op de i te zetten.

Voordat we naar D'Urville vertrokken moesten we onwijs dubbel checken of we alles wel meehadden want ja dat ritje naar D'Urville werd uiteraard niet 2 x gemaakt. Gelukkig hadden we Klaas en Mike als ceremoniemeesters aangesteld en hebben die ons geholpen om alles perfect te laten verlopen en werden op de laatste minuut Dan zijn stropdas toch nog in de auto gegooid. Gelukkig was mijn jurk ook net op tijd ingenaaid en kon deze ook mee, niet onbelangrijk hahaah. Geweldige avonturen op D'Urville beleefd met zijn allen en toen ineens was de grote dag aldaar!!! Nou de storm waarmee het begon belooft nog wat voor ons gehuwde leven... het begon met een gierende strom recht op ons afkomend in de baai...gierende wind, regen en lawaai. Van 40 knopen, naar 50 en uiteindelijk het toppunt met 70 knopen.
Dit bruidje werd dus s'ochtends als eerste gemeld dat de familie vastzat om de hoek door het hoge water, dat de stroom eraf was (op het hele eiland) en warm douchen + eten koken voor onze gasten dus niet op het programma kon staan hahah en dat we hoogstwaarschijnlijk de fotograaf niet van de French Pass op konden halen met de boot.... Nou ja maar weer het bed ingedoken en nog maar even van de rust genoten. Dan zijn oom en tante die vanuit Wellington naar Nelson waren gevlogen zouden de tocht naar D'Urville niet kunnen maken en zijn thuisgebleven.
Uitendelijk besloten de trouwerij te verschuiven naar 3 uur s ‘middags en na een donker begin brak zowaar het zonnetje door. De brouwertjes kwamen met zijn allen door het water waden, en de fotograaf die vlakbij de french pass logeerde met zijn gezin kon toch nog opgehaald worden met de boot. Als klapper werd ook de noodgenerator aangezet en konden we ook nog douchen.
Uiteindelijk was het een geweldige dag met een prachtige ceremonie en een fantastisch feest. De rest van de dag hadden we geweldig weer en tijdens de fotoshoot liet de zon zich regelmatig zien. We hebben onwijs veel lol gehad en waren ontzettend ontroerd door alle lieve berichtjes via de mail, telefoon, kaartjes, pakketjes, video's, video boodschappen en liedjes!!! Geweldig en totaal onverwacht... het huis staat hier vol met kaartjes en cadeaus en Dan en ik zijn ontroerd dat zoveel mensen aan ons hebben gedacht en door alle lieve woorden. Zo voelde het toch dat iedereen er een beetje bij was... we hopen dat jullie allemaal een beetje een idee hebben gekregen met de geplaatste foto's op deze site, facebook en hyves!!! En bij deze ONWIJS BEDANKT door jullie is onze dag nog specialer geworden en zullen we dit allemaal nooit vergeten. Ik ben bang dat ik gewoon zoveel mensen zal vergeten door namen te gaan noemen dus ga dit maar niet doen, maar jullie weten zelf wel wat ik bedoel!!!! De dag eindigde met mooie speeches, uiteraard weer tranen en daarna een knallend feest waar vooral veel gedanst werd!!! De jukebox deed zijn werk goed en nu nog steeds zijn we aan het nagenieten van deze geweldige dag!!!

En ja dat had Dan nooit mogen dromen dat ie met zijn hele schoonfamilie op honeymoon mocht hahahahah wat een giller, maar wat was het geweldig... veel te snel voorbij gegaan als je het mij vraagt!!! Helaas na de trouwerij alweer afscheid moeten nemen van tante Matty en Kaatje en Mike. Die zitten inmiddels alweer druk te werken en van de lente in Nederland te genieten.
Na onze geweldige rondreis met de McCorkindale Tours hadden we nog een paar dagen in Nelson met Klaas, Siebe, Erika, Silke en Karst en voordat ik het het kon beseffen stonden we alweer op Nelson airport om ze uit te zwaaien... vreselijk... heb geprobeerd zoveel mogelijk dingen samen te doen en extra veel poepluiers te verschonen. Heel veel knuffels gestolen en nu moet ik het toch echt weer doen met deze mooie herinneringen en het plan om snel weer naar Nederland te komen, weet alleen nog niet wanneer. Gelukkig hebben we samen nog even heerlijk kwaliteitstijd gehad door samen een tijd door te brengen, te lunchen in the boatshed en gewoon te genieten op het strand van Nelson. Met Silke naar de speeltuin en heel veel kiekeboe spelen met Karst met de jongens en Eer nog zoveel mogelijk bespreken en toen was het moment toch daar. Met tranen en tuiten afscheid genomen en nu ze weg zijn echt moeten wennen aan 5 minder en de stilte...
Dus allemaal waren we na dit afscheid ineens onwijs moe en hadden we even de tijd nodig om bij te komen van de avonturen van de afgelopen weken... D'Urville, de trouwerij, honeymoon door het zuidereiland en het afscheid nemen wat vanaf de start alweer leek te beginnen.
We hebben lekker geluierd in ons huis, genieten van het uitzicht, shoppen in Nelson, wandelingen de bergen op, zuurkoolschotel en hutspot gemaakt voor Dan zijn vader die kwam eten en met Ritchie wezen waterskien wat een geweldig avontuur was.
Het was een prachtige dag op Rabbit Island en we hebben onwijs gelachen tijdens het (lees pogingen tot) waterskien. We hebben er nog dagen van mogen nagenieten want de spierpijn was overal te voelen.

Afgelopen donderdag was Dan the manjarig, woensdagavond hebben we zijn werk truck versierd met allemaal ballonnnen tussen zijn gereedschap en slingers door de auto. Vond ie onwijjjjjs leuk ahhahaha in ieder geval hebben wij daar zelf veel lol omgehad. S'Avonds gingen we dit heuglijk feit vieren bij grandma en grandad met fish and chips, pavlova en een prachtige verjaardagstaart!!! Het was onwijs gezellig en leuk voor de Brouwertjes om dit feest op de kiwi manier mee te mogen maken.
S'Ochtends waren Eggie, Jelmer en ik naar Nelson hospital gereden om een bezoekje te brengen aan de verloskundige. Aangezien Eggie 2 bezoeken in Nederland mist had ik een bezoekje hier geregeld om te zien of alles goed gaat met de kleinste telg. Voor Eggie onwijs leuk om te zien hoe het er in het ziekenhuis in Nelson eraantoe gaat. Ze vond vooral de ouderwetse couveuses erg interessant en deze zijn dan ook vastgelegd op de foto hahaha. Gelukkig gaat alles goed met de baby en mocht ik ook even naar het hartje luisteren.. Ondertussen vragen we ons af of ze nog wel in de vliegtuigstoelen zal passen want ze wordt tonnetje rond!!

Afgelopen vrijdag zijn we richting de Golden Bay vertrokken, na een prachtige rit naar Pohara een picknick op Pohara beach, bezoekje aan de pupu springs naar ons huisje gegaan wat aan het strand lag. Een geweldige plek waar we hebben genoten van het zonnetje, 30 graden, de zee en de wandelingen langs de prachtige kust. 's Avonds genoten van de prachtige sterrenhemel die onwijs helder was.

De volgende dag was het helaas pokkeweer en hebben we dezelfde strandwandelingen gemaakt in de regen wat verrassend leuk was. Omdat we toch al zo nat waren maar weer lekker gezwommen in de zee. Zalm gevangen bij de salmonfarm, en hierna zijn de jongens op roadtrip gegaan met tourleider dan te man en de meiden bleven thuis bij mij waar wij bij een lekker vuurtje hebben zitten lezen en relaxen. 's Avonds uiteraard wel gebarbequed, Dan had de barbeque gewoon wat dichter bij de deur getrokken zodat hij niet in de regen hoefde te staan ahahahh
Vanochtend vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien en gelukkig hadden de regen en wolken plaatsgemaakt voor een mooie blauwe lucht. De zonsopgang was prachtig, iedereen heeft mooie schelpen verzameld en we hebben vele kilometers gelopen langs het strand. Na het uitchecken naar Whararike Beach gegaan en daar een prachtige wandeling gemaakt!!! Op de terugreis ijsje gegeten in Mapua en nu zitten we met zijn allen lekker een filmpje te kijken....
Nou inmiddels zit iedereen geintjes te maken over mijn lange verhaal dus wordt het tijd om er een eind aan te breien.
Hoop dat het goed gaat met iedereen!!!

Dikke tut
Bauk

McCorkindale Tours

Zo daaar zijn we weeerr!!! Wat een mooie tijd hebben we gehad en wat hebben we veel gedaan en gezien! Maandag 5 maart is de reis begonnen. De eerste stop was in Barrytown een rit van zo'n 4 uur. Onderweg moest Dan heel vaak stoppen ivm de vele ooh's en aah's wat natuurlijk op foto moest worden vastgelegd. Ook hebben we nog een tussenstop gemaakt bij een hangbrug. Leuk wat wiebelen op een brugje over een woeste rivier ;) Hendrik was als enige iets minder enthousiast met zijn hoogtevrees maar hij heeft het gedaan. Het eerste huisje was gelijk al ontzettend mooi!! 2 grote blokhutten vlakbij het strand, kampvuur gedeelte en .... een hottub!! Heerlijk genieten in een warm bad met een koud biertje! Bauk en Dan hadden ons al gewaarschuwd voor de sandfly's die hier heel veel zijn in NZ en hier hadden we gelijk de eerste dag ook al veel last van. Het zijn soort fruitvliegjes die erg pijnlijk kunnen prikken. Maar goed hier is spray voor dus vanaf dag 1 zijn we volop aan het sprayen geweest!

Van Barrytown gingen we naar Hokitika. Onderweg natuurlijk weer verschillende tussenstops gemaakt bij o.a. de Pancakerocks. Mooie rotsen die als pannenkoeklagen op elkaar liggen. Ook hebben we nog een korte wandeling gelopen. Later naar het huisje wat weer dikke prima was. Van Hokitika zijn we naar Fox Glazier gegaan. Hier kon je naar een gletsjer toe lopen, leuk hoor loop je op je slippertjes naar een berg met sneeuw en ijs!! Ziet er toch weer heel anders uit dan de sneeuw en ijspret die we voor onze reis in Nederland hadden.
Die avond zaten we in een backpackerslodge. Normaal moet je de keuken etc delen met andere mensen maar Dan had het zo geregeld dat we een eigen gedeelte hadden met eigen keuken en badkamer wat wel heel erg fijn was.

De volgende ochtend (8 maart) vertrokken we vroeg richting Hawea, als het goed is heeft het volgende huisje een ontzettend mooi uitzicht en kunnen we ons daar wel goed vermaken dus hoe eerder daar hoe beter. Rond 12.30 waren we in het huisje en Dan had gelijk, wat een uitzicht!! Het huisje zat bij het meer met natuurlijk op de achtergrond prachtige bergen. Het was (weer) ontzettend mooi weer dus we konden lekker buiten relaxen en van het mooie weer + uitzicht genieten.

Vanuit Hawea ging de reis door naar Queenstown, dit is een stad waar je heel veel activiteiten kunt doen en waar je in de winter mooi kan skien. Helaas had dit huisje ontzettend slechte bedden en sliepen we niet denderend maar de leuke activiteiten maakte alles weer goed. Hendrik (Freggle), Erika(Pacman) en ik(Fox) zijn wezen canyoning. Dit zijn allerlei activiteiten in de bergen. Abseilen, van rotsen springen en met de watervallen meeglijden. Het was soms heel erg eng maar wat was het leuk!! We hebben ontzettend genoten. Heit, Jelmer en Baukje zijn met de ziptrack meegeweest. Met de gondel moesten ze naar het topje van de berg waar ze vervolgens via verschillende ziptracks weer naar beneden gingen glijden. Onderweg kregen ze allerlei informatie over de natuur een erg leuke combinatie. Die middag zijn Mem, Egberdina, Klaas, Dan, Hendrik, Siebe, Erika, Silke, Karst en ik met de gondel naar de top van de berg gegaan. Hier hebben we genoten van het uitzicht en van een luge baan. Een soort van rodelbaan. Dit was een erg leuke activiteit boven op de berg waar we allemaal (behalve Karst en Mem) erg van hebben genoten. Later die middag hebben we wat relaxed bij het meer en hebben we nog onder water gekeken naar de verschillende soorten vis. Je hebt hier in NZ ook een typisch eendje.. Dit eendje is me er eentje. Hij kan namelijk duiken. Zo zaten we rustig naar wat vissen te kijken duikt ineens dat eendje voorbij. Hij kan wel tot zo'n 8 meter diep duiken. Die avond zijn we uit eten geweest nog voor heit en mem's 35 jarig jubileum. Dit was al in januari maar omdat we nu eindelijk weer met het hele gezin compleet waren hebben we het nogmaals gevierd ? Om al het eten weer te laten zakken zijn we nog wat gaan lopen door de stad. Jelmer & Egberdina en Hendrik & ik zijn nog naar de below zero bar geweest. Een bar die helemaal van ijs is gemaakt. We werden in warme kleding gezet want het was daar wel -8 graden!! Nou Jelmer had de jas zomaar weer uit want -8 stelt voor ons Friezen niks meer voor na die -15 in Friesland. Het was wel leuk om eens mee te maken! De volgende dag (zondag) kwam de regen met bakken uit de lucht!! Erg jammer want voor Klaas stond een bungeeswing op het programma. Een soort bungeejump idee. Je springt naar beneden om vervolgens heen en weer te slingeren (swing) Gelukkig viel het regenen op dat moment iets mee dus kon hij er nog wel van genieten. Omdat wij niet mee mochten om foto's e.d. te maken zijn wij de stad ingegaan. Die middag zette het regenen weer door dus tijd voor ons om Queenstown te verlaten en naar Te Anau te gaan.

Je hebt hier de mooiste natuurparken van NZ. The Milford en the Doubtfull Sound. De eerste dag zijn we naar de Milford gereden, wat een mooie natuur heb je hier. Milford is echt een regenwoud. Een mooie tocht om te maken. Die avond zijn een aantal van ons naar de Glowworm Cave geweest. Eerst zo'n 30 min op de normale boot, toen kregen we een korte uitleg over wat Glowworms nou eigenlijk zijn en doen en vervolgens gingen we in kleine groepen de grotten in. Het is ontzettend donker in de grotten maar met lichten hebben ze bepaalde stukken verlicht. Aan het eind van de grot mochten we niks meer zeggen en gingen we in een klein bootje het water in de grot op. Wat we vervolgens zagen was net een soort van sterrenhemel. Allemaal glowworms een heel mooi stukje natuur. De dinsdag (13 maart) ging de familie Brouwer, v/d Heide en McCorkindale een boottocht maken richting de Doubtfull Sound. Een extra leuk iets was dat Heit vandaag zijn verjaardag vierde ? En omdat heit erg van boten houdt was het voor hem extra mooi. Ze hebben ontzettend genoten op de boot van alle mooie natuur, hebben zeehonden, pinguins en zelfs dolfijnen gezien. Het weer was ook ontzettend goed dus dan is de omgeving ook extra mooi. De familie Kamstra was niet mee op de boottocht. Het leek Hendrik en mij minder leuk om met de boot mee, wij wilden heel erg graag een grote hike gaan doen. Met een helikopter werden we naar een hut in de buurt van de Mount Luxmore gebracht. Om bij het topje van de berg Luxmore te komen moesten we nog een uur bergopwaarts lopen natuurlijk had ik na zo'n 10 minuten mijn nocht al bijna. Elk spiertje die ik had voelde ik al zo'n beetje haha..maar wat was het het waard. Het uitzicht vanaf de top was adembenemend. Maar als je omhoog gaat moet je ook weer naar beneden, helemaal naar het begin van de berg was een tocht van 3 uur. Daarna moesten we nog naar ons huis lopen wat nog 2/2,5 uur was. Alle natuur etc maakt het lopen erg mooi maar het laatste uur hebben Hendrik en ik weinig woorden met elkaar gewisseld omdat we kapo waren.. Die avond hebben we genoten van alle verhalen van de Doubtfull en de hike en hebben we alle foto's even bekeken. Ook hebben we nog een gebakje gegeten op heit's verjaardag.

De volgende morgen was het weer tijd om het huisje op te ruimen de koffers in te pakken en op reis te gaan. Omdat er maar 1 weg is van Queenstown naar Milford moesten we diezelfde weg weer terug rijden. In Queenstown hebben we lunch gehad om daarna weer door te reizen naar Cromwell. Je hebt hier in NZ allemaal verschillende natuursoorten. Rij je het ene moment in een regenwoud, dan zit je weer op een rots langs de kust en dan weer in een heel erg droog gebied. Zo blijft de natuur erg wisselend en is het ook erg mooi om telkens naar buiten te kijken. Dit keer zaten we in spiksplinternieuwe appartementen. Super mooie badkamer en heerlijke bedden. Nou waren eigenlijk alle bedden wel redelijk goed hoor we hebben overal prima kunnen slapen. Bij het appartement hebben we niet veel gedaan, wat relaxe en van het bubbelbad genoten. Van Cromwell zijn we naar Lake Tekapo gereden. De rit hiernaar toe was erg leuk. We zijn langs een zalmboerderij gereden en hebben verse zalm gekocht. Heerlijk!! Onderweg kwamen we ook zelfaangelegde meren tegen, deze hebben ze gegraven om energie op te wekken. Rond lunchtijd waren we in zo'n bijzonder stadje daar moesten we gewoon stoppen!! We waren namelijk in... (tromgeroffel)... Twizel.. Nou heden wat grappig niet, rij je in NZ ineens door Twizel heen. Het stadje opzich was niet zo bijzonder maar we hebben hier mooi even onze verse zalm genuttigd. Na Twizel stond Mount Cook op het programma. Dit is de hoogste berg in NZ. Doordat er wat mist voor de berg zat konden we hem niet heel goed zien maar we zijn er geweest. Je had hier ook een klimmersmuseum dus daar konden we leuk even in om struinen.

Na Mount Cook reden we verder naar ons huisje bij Lake Tekapo. Dit dorpje/stadje staat bekend om zijn heldere sterrenhemel. Wij hadden geluk want het was bijna wolkenloos dus ook wij hadden 's avonds een prachtige kijk op de sterrenhemel. Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien. Je kon zelfs de melkweg zien, en heel veel vallende sterren.
Na de mooie sterrennacht was het tijd om naar Christchurch te gaan. Hier hebben we eerst even gewinkeld en daarna zijn we door de ‘red zone' gereden. Het gebied wat heel erg is getroffen door de aardbevingen van vorig jaar.. Gek hoor, je ziet allemaal gebouwen staan met linten ervoor en teksten erop dat je niet naar binnen mag. Verder zijn ze heel veel gebouwen aan het afbreken omdat de fundering zodoende beschadigd is dat de kans dat ze instorten heel erg groot is.... Nog steeds zijn er bijna elke dag naschokken. Lijkt me vreselijk om dat telkens weer te voelen. Na alle indrukken reden we door naar Dan's opa & oma. Zij wonen vlakbij Christchurch en hadden ons uitgenodigd voor de lunch. Er stond van alles op tafel!! Het was allemaal erg lekker en het was erg gezellig. Na de lunch zijn we doorgereden naar Hanmer Springs. Hier staan ze weer bekend om de heerlijke natuurlijke hotpools. Natuurlijk hebben wij hier ook dapper gebruik van gemaakt. Het is gewoon een soort groot buitenzwembad met allemaal verschillende baden in verschillende temperaturen. Je hebt 3 natuurlijke pools, qua warmte wil je hier wel lang inzitten maar doordat het natuurlijk water is ruik je de zwavel heel erg en dat is niet zo'n aangename geur. We hebben heerlijk even gedobberd en konden 's avonds moe maar voldaan in ons bedje stappen. De volgende dag was het alweer tijd om naar Nelson te gaan. Onderweg heeft Baukje ons nog een grote tocht laten zien die zij heeft gelopen toen ze hier aan het backpacken was. Ook zijn we nog langs een spoorwegtunnel gereden. Ze zijn zomaar opgehouden om het spoor af te maken dus er rijden nu geen treinen meer op.

In totaal hebben we 3000 km gereden, hebben we ontzettend veel mooie natuur gezien en hebben we een hele mooie tijd met zijn allen gehad. Dinsdag (voor jullie maandagavond) is het voor Klaas, Siebe, Erika en de kids alweer tijd om te gaan. De tijd vliegt voorbij. Maar we hebben het erg mooi gehad en genieten nog steeds volop!!

Van ‘Worst case scenario’ naar ‘It koe net better’

made by eggie:

Van ‘Worst case scenario' naar ‘It koe net better'
Eerst maar even een korte update.. althans, ik hoop dat ik het kort kan houden, want wat beleven en zien wij hier veel!!
Vorige week zondag zijn we met Baukje naar ‘haar' kerk geweest. Erg leuk om te zien hoe alles er hier uitziet.. de kerk, de dominee, alle mensen die ze hier heeft leren kennen en het bandje waar ook zij regelmatig in speelt.. De dienst was, ondanks het soms snelle en binnenmondse engels, goed te volgen.
Op maandag mocht ik mijn verjaardag vieren.. Ooooh wat was dat heerlijk. ( Iedereen nog bedankt voor alle emailtjes, berichtjes en krabbels! ) De slingers werden voor mij opgehangen.. de taart werd voor mij gemaakt... ik hoefde geen hapjes en drankjes te maken, want alle ‘visite' die mijn verjaardag kwam vieren pakte zelf wat lekkers uit de kast.. en zelfs aan het eind van de dag was iemand anders aan het stofzuigen!! Ja zeker voor herhaling vatbaar!! Haha

Nog een voordeel was dat ik mijn ‘visite' niet hoefde te' vermaken'.. want 's middags was het vrijgezellenfeestje van Baukje!!! Een vriendin uit Nieuw Zeeland kwam rond een uur of 13 langs.. Baukje dacht dat ze even gezellig dag kwam zeggen, maar niets was minder waar. Alle andere dames (mem, tante matty, de (schoon)zussen en een vriendin uit Nederland) kwamen er ook bij en Baukje werd versierd als een echte bruid! Ze was helemaal verrast!! Had het totaal niet verwacht!
In 2 auto's gingen we langs verschillende wijnproeverijen.. Overal even proosten op de ‘bride to be' en na het kopen van een fles wijn op naar de volgende. De 4e wijnproeverij had een prachtige tuin met schitterend uitzicht.. een mooie plek om heerlijk te picknicken (natuurlijk onder het genot van de net gekochte wijn..) Het was ontzettend geslaagd en erg gezellig! Baukje heeft dan ook volop genoten.. en wij ook.
Dinsdag was onze laatste dag in Nelson.. omdat er best goed weer was voorspelt besloten heit, Klaas, Siebe, Erika, Hendrik, Dieuwer, Jelmer en ik te gaan kayakken in Abel Tasman! Met een beetje geluk zouden we op de kayakroute zeehonden kunnen zien en als we eeeeeeeeeeeeeeerg veel geluk hadden zouden we zelfs dolfijnen kunnen zien. Vol goede moed zaten we een klein uur in de auto.. en na wat instructies waren we er helemaal klaar voor. In de verte zagen we regen voorbij komen... gelukkig stond de wind de goede kant op en kayakten wij in het zonnetje richting Adele Island. Onze bedoeling was om om Adele Island heen te kayakken, omdat daar de meeste dieren gespot konden worden.. maar wat een leuke tocht zou worden, werd een waar raft avontuur met golven van wel 2 meter!!! Menig mensenmaag werd op de proef gesteld.. want het enige wat we overhielden aan dit avontuur was zeeziekte en de vreugde van een onbewoond eilandje!! En ja.. onderweg dus helemaal niks gezien! Op het strand konden we even bijkomen.. onze zeiknatte kleren laten drogen (als het niet had geregend..) en even opwarmen.. (alleen was de zon er bijna niet). We besloten na een uur weer terug te gaan naar ons beginpunt.. het was mooi geweest! Zeiknat kwamen we aan wal, waar Dan de auto al warm had staan voor alle koude Dutchies! Zelfs Dan had verwacht dat we terug zouden keren ivm het slechte weer.. maar nee hoor.. de Dutchies maken af waar ze aan begonnen zijn.. en met succes!!
En toen was het eindelijk woensdag (slapen jullie al van dit lange verhaal??) Omdat Baukje maar een half vrijgezellenfeestje had gehad hebben we haar meegenomen voor een pedi- en manicure.. En wat was dat heerlijk.. Met zijn allen op rij in een massagestoel lekker een voetenbadje nemen en daarna je nagels laten doen. Het was heerlijk! En wat hebben we allemaal mooie nageltjes.

Rond het middaguur vertrokken we naar French Pass, het plaatsje waar de boot naar ‘D Urville vertrekt. Wat een rit!! Allemaal slingerbochtjes.. steile paadje omhoog.. en vervolgens weer naar beneden. Maar wat een prachtig uitzicht! We hebben foto's gemaakt.. en we kunnen vertellen hoe het eruit ziet, maar eigenlijk moeten jullie allemaal eens deze kant op komen om het zelf mee te maken! De rit duurde 2,5 uur! Eén van de redenen dat er maar weinig mensen deze kant op komen.. Ook wanneer Dan zijn ouders boodschappen moeten doen voor het resort moeten zij dit in Nelson doen.. jullie begrijpen dat zij hun boodschappenlijstje wel 10x doorlezen voor zij naar de supermarkt vertrekken. Ook wij hadden onze koffers wel 10x gecheckt.. hebben we alles voor de trouwerij?? Want wat we vergeten waren konden we niet meer gaan halen... (en ons kennende...)
De overtocht met de boot duurde 20 minuten.. het water was rustig en de tocht prachtig! Wat is het hier toch ontzettend mooi! Vanaf de boot konden we het Wilderniss Resort al zien liggen.. prachtig.. niet verkeerd om hier een aantal dagen te moeten vertoeven. Het was ook heel fijn om de ouders van Dan weer te zien, die we al eens hadden ontmoet in Nederland.
Heit en mem verbleven in een huisje op het resort en de rest van de familie in een huis zo'n 5 minuten van het resort. Om bij het huisje te komen moesten we door een riviertje en over een landweggetje.. Prachtig mooi om te lopen.. wanneer het droog was en laag water.. Want wanneer het hoog water was liep je echt tot aan je kuiten in het koude bergwater door de rivier! Echt op vakantie in de bush dus..

Donderdag was het dan tijd voor de mannen om het nu nog vrijgezellenbestaan van Dan te vieren!
Met 10 man vertrokken ze rond het middaguur op de boot.. En wat een lol hebben ze gehad! Ze zijn wezen vissen, kleiduifschieten, duiken, snorkelen, hebben verse vis van de BBQ gegeten en voornamelijk veeeeeeel bier gedronken! Het vissen was ook een groot succes.. de hengel hing nog maar net in het water of er hingen al 3 vissen aan! Hendrik vong zelfs een haai!!! Gelukkig kwam Jelmer to the rescue.. want hoe krijg je dat beest nu van de hengel???? En ook heit en Siebe vongen er later nog 2!! Tsja.. Cor.. dat is weer eens wat anders dan snoek. Verder vongen ze nog baracuda en blue cod.. een plaatselijke vis. Aan het eind van de middag kwamen de mannen weer terug.. iets drukker en gezelliger dan ze vertrokken waren.. en eenmaal aan wal bleven ze gezellig met zijn allen in de boot zitten! Ook dit feestje was dus erg geslaagd!
Vrijdag was de dag voor de laatste voorbereidingen van de trouwerij.. Erika en ik hebben kwarktaarten gemaakt, Jelmer heeft de veranda van het restaurant voorzien van de nodige gevulde plantebakken en de rest is steeds bezig geweest met schoonmaken en versieren!
Plan A voor Baukje en Dan was trouwen in de buitenlucht, in een tent.. maar door de weersvoorspellingen moesten we de plannen een beetje bijstellen. Er werd namelijk slecht weer voorspeld, windkracht 8 en regen! Aan het eind van de dag werd het plan D: Ivm de voorspellingen zou de tent de volgende dag worden opgezet, ook werd de fotograaf gebeld om te vragen of hij eerder kon komen.. Er was namelijk een grote kans dat de boot de volgende dag niet kon uitvaren om hem uit French Pass te halen! Oooooooooooh.. dan zit je wel echt op een eiland hoor!!
Maar s nachts hadden we al snel door dat we plan D ook niet zouden halen.. De wind was aangesterkt tot windkracht 10-11.. en gierde om ons huisje heen! De regen kwam met bakken uit de lucht en het zeewater klotste over de oever.. Om 5 uur viel ook nog eens de stroom uit.. en dan niet alleen in ons huisjes.. maar op het hele eiland!! The worst case scenario... Kon de trouwerij nu wel doorgaan?? Zonder stroom geen muziek, geen werkende fornuizen voor de maaltijd, het zeewater te ruig om de fotograaf op te halen en de wind te sterk om de tent op te zetten.
Dan kwam op de quad bij ons huisje en vertelde ons te blijven waar we zaten.. de rivier was te hoog geworden en wij waren dus echt afgesloten van het resort!! Haha.. wat een verhaal! Daar zaten we dan, het houtkacheltje aan.. zaklampjes bij de hand.. Brouwers in the bush!
De trouwerij zou om 13 uur plaats vinden, maar werd verschoven naar 15.. Er werd beter weer voorspeld.. dus we moesten allemaal maar duimen dat het door kon gaan!
Om 12 uur was de wind wat meer gaan liggen.. de zee weer wat rustiger en soms zagen we zelfs een heel klein zonnestraaltje! En daar was dan eindelijk het verlossende woord.. het zag er goed uit.. de trouwerij kon doorgaan. De fotograaf werd opgehaald, de stroom werkte weer en iedereen mocht ineens vol in actie om zich klaar te maken voor de trouwerij.
Alle dames vertrokken naar het huisje van heit en mem om zich daar te douchen en op te tutten.. De mannen zetten alles klaar in het restaurant om plan X in werking te stellen: daar trouwen, eten en feestvieren!
En om 15 uur was het dan zover!! It giet oan!! Het weer was veel beter.. alleen nog bewolkt.
Bauk haar haar werd gedaan.. nog een finishing touch qua make-up en toen mocht ze eindelijk haar jurk aan! Wat was ze prachtig!!! Echt een ontzettend mooie bruid!! Ook Silke, Dieuwerke en ik werden nog even in de make-up gezet en mochten onze bruidsmeisjesjurken aan.. Toch wel heel bijzonder hoor! Alle gasten zaten te wachten voor de kerkelijke ceremonie.. Silke mocht als bloemenmeisje voorop lopen en strooide bloemblaadjes in het gangpad.. Daarna mocht Dieuwerke naar binnen en toen ik.. Een mooie ervaring, want normaal sta je in de kerk en kijk je naar het gangpad om een glimp van de bruid op te vangen.. Nu liep ik recht op de bruidegom af en zag zijn gezicht.. Dan zag er gelukkig uit, trots, een beetje zenuwachtig, maar er helemaal klaar voor! Ook Dan zag er prachtig uit.. zwart gekleed met witte stropdas.. en?.. op slippers!! Heerlijk!
Toen wij allemaal voorin stonden was het de beurt aan heit en Bauk.. Onder een prachtig vioolspel van de dominees vrouw kwamen ze binnen lopen.. Al het slechte weer vergeten.. Prachtig!!
De dienst was heel anders dan wat wij in Nederland gewend zijn.. Dieuwerke en ik moesten de hele dienst blijven staan aan de zijde van Baukje.. Mike, de ‘best man' van Dan, stond aan zijn zijde. Ook Bauk en Dan hebben tijdens de dienst niet op een stoel gezeten. Het ging allemaal vrij vlot.. Siebe las samen met Anna, de zus van Dan, een gedicht en een schriflezing voor. Mem en Maree, de moeder van Dan, deden samen een gebed waarna de trouwbeloftes mochten worden uitgesproken.
Het was een feit.. het was gelukt.. Dan en Baukje zijn nu Mr & Mrs McCorckindale!! Baukje zong een prachtig lied en de dominee vertelde een verhaal.. Als laatst mochten Silke en ik nog een liedje zingen: Lees je bijbel, bid elke dag. We zongen dit in het Nederlands, Fries en in het Engels! Het Engels deed Silke zelfs alleen!! Knap hé! Dat zo vooraan in de kerk! Maar ze deed het speciaal voor Dan en zei meteen na het liedje: Sa, dat Engels is echt vet makkelijk! Hahaha
Na de ceremonie was het tijd voor felicitaties en de fotoshoot.. En believe it or not.. de zon brak door!! Alle gasten zaten heerlijk buiten op de veranda.. te genieten van bitterballen, nederlandse kaas en vissnacks terwijl het bruidspaar een ware fotosessie onderging! Wat een dag! Wat een ommekeer.. Toen Bauk vertelde dat ze hier 4 seizoenen in 1 dag hadden waren wij wat sceptisch.. maar het is echt zo!
Het diner was heerlijk!! En er was genoeg voor iedereen... Wie had dit 's ochtends gedacht! Na het diner was het tijd voor speeches.. prachtig om een trouwerij ook eens op deze manier mee te maken! Eigenlijk zie je dit alleen in films..
Na alle speeches konden we eindelijk alle stress van ons afdansen!! Tot in de late uurtjes!!
Wat een dag! Om echt nooit te vergeten.. Maar zoals Baukje zei: Better as dit koe it net!!
Haha.. van ‘Worst case scenario' naar ‘Better koe it net'...

Het is nu half 11 's ochtends (maandag 4 maart) en volgens mij ben ik dit verhaal begonnen om 8 uur.. dus tijd om af te ronden! We zijn druk aan het pakken voor onze 2,5 weekse rondreis! De komende tijd zijn we dus niet te bereiken via skype.. maar wanneer we terug komen zullen we zeker weer een verhaal posten op de site!

Een dikke tút voor jullie allemaal!!

ps: op de site van baukje staan veel meer foto's baukje.waarbenjij.nu

Genieten genieten genieten

We zijn hier alweer een aantal dagen en zijn nog steeds volop aan het genieten. Zondag zijn we met Bauk naar de kerk geweest, leuk om eens mee te maken. De terugweg zijn heit, hendrik en ik lopend naar huis gegaan om de omgeving even te bekijken. Het is net wat een andere wandeling dan die heit thuis zondag altijd maakt met laika, want de wegen gaan hier steil omhoog, steil omlaag etc. Goed voor de beenspiertjes, en dat is ook maar goed want we hebben tot nu toe al vaak gebbq en gezellig met elkaar wijntjes en biertjes gedronken!!
Op de middag zijn de jongens gaan golfen met Dan, en zijn de vrouwen op rondtour geweest met Baukje Brouwer tours.

Maandag was het feest want Egberdina was jarig!! Voor het eerst in haar leven met zulk mooi weer en aan de andere kant van de wereld. We hebben het op zijn hollands gevierd met een stukje kwarktaart :) TIjdens het middageten kwam Tatiana een vriendin van Bauk hier op het eiland even langs, Baukje dacht dat is leuk ze komt even hallo zeggen. Niks was minder waar.. Bauk kreeg haar vrijgezellenfeest oftewel op zijn nieuw zeelands: henparty! We zijn langs verschilende wijngaarden geweest om allemaal lekkere nieuw zeelandse wijnen te proeven, bij de laatste wijngaard zijn we gezellig gaan picknicken. Een heerlijke middag die Bauk ook echt leuk vondt. In de avond hebben we het feestje nog even doorgezet met de mannen thuis! Een leuke dag dus.

Gisterochtend moesten we vroeg uit te veren want een tripje naar Abel Tasman stond op het programma.. Mem, Tante Matty en Baukje bleven thuis met de kids en de rest ging in de auto het avontuurtje tegemoet. Daniel McCorkindaletours zei dat het een mooie dag beloofde te worden met veel zon.. Om 8.30 waren we op plaats van bestemming, we gingen namelijk kayaken. Na een uitleg hoe alles werkte en hoe we weer uit de boot moeten komen (mocht die omslaan) waar we niet van uit gingen ivm met het mooie weer, konden we vertrekken. Het was de bedoeling om om het eiland Adele heen te varen, Mike en Karen (vrienden van B&D die ook uit Nederland hier zijn) vertelden dat dat eigenlijk de mooiste route was en dat er achter de berg zeehonden lagen met hun jongen. Met de Kayak kon je erg dichtbij komen dus dat wilden wij ook wel graag gaan proberen. Het eerste stuk ging goed, wel even wennen natuurlijk want het vereist enige kwaliteiten. Je moet tegelijk peddelen en de juiste slag weten te krijgen maar het ging vrij snel goed. We zagen in de verte een donkere wolk aankomen, hopend dat die ons zou passeren maar neee hooorr.... Na de eerste bocht werd de zee al iets omstuimiger en hoe verder we kwamen hoe omstuimiger hij werd. Het was werkelijk net de beringzee, zulke hoge golven. Eerst was het nog wel leuk maar op een gegeven moment moesten we links en kregen we de golven dus tegen de zijkant van de kayak. Het einge wat die man tegen ons had gezegd is als er golven zijn dat je ze dan niet tegen de zijkant moet krijgen want dan heb je de meeste kans om om te vallen. Gelukkig gebeurde dit niet en kwamen we moe maar voldaan aan op een onbewoond eilandstrandje. Door de regen waren we kletsnat geworden, en de zon kwam ook niet door op het eiland. Na wat eten en rond te hebben gewandeld, de natte kleding maar weer aan en vol goede moed maar weer verder peddelen. Het was nog een barre tocht en erg van het uitzicht hebben we niet genoten terwijl het wel erg mooi was zo tussen de hoge bergen. Onderweg ging het nog meer regenen wat niet echt meehielp.Aan het eind van de rit waren we dan ook moe, koud (erg koud) Daniel stond klaar met de auto dus we konden snel in de wame auto en op naar huis. Het was een leuke ervaring hoor maar hadden we van te voren geweten dat er zo'n golven zouden zijn dan waren we niet gegaan denk ik... Maar goed deze ervaring hebben we ook maar weer te pakken.

Gisteravond alvast alle spulletjes ingepakt want vandaag gaan we naar D'urville voor de trouwerij. Op het eiland zijn geen winkels etc dus als we iets vergeten zijn we het ook echt vergeten. We hebben er ook geen bereik met de telefoon en amper internet dus we moeten echt alles meenemen. Nou we genieten lekker lekker lekker,, en we hebben heel veel zin in de trouwerij!!

Dikke tut van ons allemaal

een nieuw bijzonder avontuur

Hallo lieve allemaal,

Het is inmiddels alweer februari. We zijn al weer 7 maand getrouwd en het is dus ook alweer een dik half jaar geleden dat we onze reis naar Kenia mochten maken. Een reis waar we nu nog steeds van aan het na genieten zijn maar we zijn eerlijk, we zijn wel weer toe aan een nieuw avontuur! en wat voor één!!.. Morgen gaan we op reis, en dat gaat een hele bijzondere reis worden. We gaan niet samen reizen deze keer maar nemen mijn hele familie mee.. heit, mem, broers, zus, aanhang + kids. Deze keer gaat de reis naar Nieuw Zeeland. Zoals jullie wellicht weten woont mijn zus in Nieuw Zeeland, ze woont hier inmiddels al 2 jaar en gaat nu trouwen!!! Hier moeten wij natuurlijk bij zijn dus vertrekken wemorgenochtend 8 uur met de Brouwer express (jajaa een heuse busmaatschappij die Brouwer heet dat is dan ook de beste maatschappij die ons kan wegbrengen natuurlijk!) naar schiphol. Vanaf schiphol staat ons een vliegreis te wachten van zo'n 11 uur naar Hong Kong. In Hong Kong moeten we 14 uren wachten dus kunnen we mooi in een hotel even slapen en natuurlijk de stad wat verkennen. Na Hong Kong moeten we nog een vliegreis maken van 11 uur en dan zijn we in NZ. Dan nog een binnenlandsvluchtje en dan na zo'n 48 uur reizen kunnen we eindelijk zuslief Bauk + aanstaande in de armen sluiten! We hebben haar voor het laatst met onze trouwerij gezien en Dan mei 2010! Het is dan ook extra bijzonder om elkaar eindelijk weer live te mogen kroepen en bij te praten. Alles gaat nu via de skype dat is super hoor maar het is toch anders dan live..

We hebben de koffers gepakt, laatste dingetjes nog even regelen, vroeg op bed en dan kan de reis beginnen! We hebben er onwijs veel zin in. Via de site proberen we jullie wat op de hoogte te houden, mijn zus heeft zelf ook een site (baukje.waarbenjij.nu) dus misschien gaan we daar ook wel de verhalen op posten. Na de trouwerij gaan we nog rondtrekken dus we weten ook niet helemaal zeker of en wanneer er weer internet is.. maar jullie zien vanzelf wanneer er verhalen verschijnen op de site :)

Lieve groetjes van Hendrik & Dieuwer

update: We zijn inmiddels aangekomen :) Hebben een goede vlucht gehad, helaas weinig van Hong Kong kunnen zien ivm met dikke smok/mist.. Helemaal brak kwamen we rond 6 uur in de middag aan in Nelson, HEERLIJK om Bauk en Dan weer live te zien.. lekker kroepe en bijpraten.. heel gek om hun huis in het echt te zien en dat uitzicht!! Fenomenaal!! Foto's volgen gauw :) Na een lekkere maaltijd zijn we gaan slapen. We zitten al redelijk in het ritme, maken ons zo klaar om even de buurt te verkennen. Hendrik en ik hebben dat al gedaan met een rondje joggen wat niet echt meevalt met al die stijle heuvels hier haha.. maar goed wel goed voor de beenspieren!! Nou wij genieten hier lekker van alles, en oja heb ik al verteld dat we hier heeerlijk in de korte broek zitten met slippertjes aan (wil jullie niet de gek aansteken ofzo maar vondt het wel belangrijke info om met jullie te delen ;))

Polle Polle..

Lieve mensen,

Dinsdag hadden de kinderen examens dus konden wij weer weinig doen. Op een gegeven moment word je hier wel eens beu van, zit je met je goede gedrag in Kenia om iets te doen en word je op een tuinstoel buiten neergezet om te relaxen! Maar zoals ze in Kenia veel zeggen: Polle Polle.. wat betekent rustig aan... De dinsdagavond hebben we nog wel een hartstikke leuke avond mogen beleven. Er was een soort lerarencongress in Mombasa en Christine had wat leraren bij haar thuis uitgenodigd. Zij vonden het bere interessant dat wij er waren en vroegen veelover Nederland. Vooral wat de verhouding is tussen man en vrouw, dat een man hier in Nederland thuis ook zijn taken heeft vonden ze daar echt vreemd. Dat hoort een vrouw toch te doen.. Het is in Kenia zelfs legaal om met 2 vrouwen te trouwen!! haha.. nou daar hebben wij eens even over gediscuseerd wat weer de nodige hilariteit opleverde.. We hebben veel plezier gehad!!

Woensdag waren er wederom examens.. We waren hier deze dag goed op voorbereid want deze dag hadden we de taak van het koken op ons genomen. Koken voor zo'n 115 mensen hadden we allebei nog niet eerder gedaan, en was dan ook een hele ervaring. Alleen al om naar de winkel en kilo's spul in te slaan!! Omdat de kinderen nooit vlees eten hadden we met de teachers afgesproken dat wij dit dan zouden gaan kopen, ook thee word door de kinderen niet gedronken omdat melk en vlees gewoon te duur is. Ze waren dan ook verbaasd dat wij dit allemaal wel wilden kopen en niet 1 van beide.. Maar al de boodschappen kostten ons slechts 70 euro..!! En dan hadden die kinderen een heel feestmaal! Prachtig toch!
Dan nog het koken, dit gaat niet op een fornuis maar op heuse kolen. Het duurde dan ookzo'n 2 uur voordat het water kookte voor de rijst, dus je begrijpt wel tussen het koken door was het weer polle polle.. en moesten we alsnog plaats nemen op het o zo vertrouwde tuinstoeltje!
De blikken van de kinderen toen het eten geserveerd werd deed weer goed. Een aantal zagen de gehakt toch niet zo zitten en vroegen om alleen rijst. Wat ook al heerlijk was, normaal eten ze rijst waar weinig smaak in zit, maar dit was de rijst zoals wij die thuis kennen. En dat is dan best lekker!! 's avonds was het dan echt al tijd om de spullen alvast wat in te pakken, voor Blessed Camp hebben we een hele koffer vol met kleren en schoenen achtergelaten.. Voor hen zo belangrijk en wij gaan hier even snel naar de winkel en kopen nieuw spul!

Toen brak ineens ons laatste dagje al aan. Donderdagochtend hadden de kinderen weer examens. Alleen de kleuters zaten in hun klas niks te doen en moesten stil zijn want anders storen ze natuurlijk de hogere klassen. Voor ons een leuk taakje om hen bezig te houden. We hadden van thuis nog vingerverf mee. Wat een belevenis voor die kinderen. Ze vonden het echt prachtig. Omdat Hendrik en ik de liedjes: Shalala en Who's the king of the jungle.. de kinderen hadden geleerd, hadden we de tekst op grote witte vellen gezet. De kinderen konden deze witte platen dus mooi opfleuren met hun gekleurde vingertjes! Een prachtig eindresultaat is het geworden (zie foto's)
Hierna was het vooral weer polle polle, we konden ook nog niet weggaan want ze hadden nog een heel repertoir voor ons in gedachten. Na zo'n 2 uur te hebben gezeten vond Bettie het wel lang genoeg duren dus vroeg aan madame of ze niet bijna begonnen, en dat hielp want ze startten gelijk. Een uur durende show waarin we zelf ook flink met de voetjes van de vloer zijn geweest, volgden. Prachtig om te zien hoe die kinderen kunnen zingen, muziek maken en vooral kunnen dansen. Daar sta je dan met je stijve heupen, een komisch gezicht!
We kregen aan het einde zelfs nog een certificaat!! De kinderen kregen van ons nog een lollie en toen was het tijd om te gaan.. Toch wel vreemd dat je dan je laatste voetstappen zet op school, je laatste ritje met de matatu naar huis. Maar eerlijk is eerlijk, we zagen er ook wel weer naar uit om naar huis te gaan.

Vrijdagochtend om 5 uur vertrokken we, zelfs nu was het superdruk met matatu's en alles. Niet te geloven. De vliegreis ging goed, in London hebben we ons eerste heerlijke normale maaltijd (geen rijst en geen bonen!!!) genuttigd! En op schiphol stonden heit en mem Brouwer ons op te wachten. Wat is thuiskomen toch altijd fijn.. Live alle verhalen vertellen en natuurlijk kon ik nu eindelijk Sven van Richard en Jantine bewonderen. Wat een skeetsje sis!

We kunnen terugkijken op een fantastische reis waarin we op veel dingen terug kunnen kijken:
- een groot verschil tussen Nederland en Kenia is polle polle.. Hier moet alles wel eens te gehaast maar daar is het allemaal rustig aan..
- de kinderen zijn erg dankbaar. Voor het lesgeven maar ook voor een kleinigheidje zoals een ballon.
- armoede is niet alleen wanneer mensen geen of weinig eten hebben. Armoede is ook de huizen van mensen, de kleding, en alle chaos op straat (overal ligt afval)..
- In Nederland hebben we veel structuur, structuur in het lesgeven, in het verkeer. Dat is nog iets wat ze in Kenia moeten leren..
- ook hebben we geleerd in Kenia dat wij erg rijk zijn in Nederland. En dat we tevreden moeten zijn met de dingen die wij hebben. Stromend water uit de kraan wat je ook nog gewoon kan drinken! Kledingkast vol met kleren, wasmachine's, goede opleidingen etc.

Het belangrijkste wat we misschien wel hebben geleerd is het vertrouwen
Vertrouwen op een toekomst. Wil je iets echt bereiken dan lukt dat!
En vertrouwen op God, dat hij altijd bij je is en je altijd zal steunen, als je nou arm of rijk bent...

Bedankt allemaal voor het lezen van al de verhalen. Ik begrijp dat het soms hele lappen met tekst zijn dus toch fijn dat jullie de moeite doen om ze te lezen! Wanneer je van huis bent is het fijn om te weten dat mensen je volgen.

Asante Sana,
Hendrik en Dieuwerke

Hide & Seek

Jambo!

Nog niet zo lang geleden schreef ik het laatste verhaal en hier al weer een nieuwe.
Ons hele weekend stond in het teken van het spelletje Hide & Seek, oftewel verstoppertje! Allemaal dieren hadden zich verstopt en aan ons te taak om ze te vinden :) Ze noemen dit ook wel safari! We mochten dit maar liefst 3 dagen doen en 1 ding zal ik verklappen: we zijn erg goede zoekers (of dedieren zijn slechte verstoppers) want we hebben veel gezien.

Zaterdagochtend om 7.00 haalde onze chauffeur voor het weekend ons op. We hadden een heel busje voor onszelf, wat een luxe. De rit naar het park duurde zo'n 2 a 3 uur.. Onderweg zie je weer ontzettend veel.. Golfplaten huizen, marktjes, matatu's en enorm veel troep! Niet te geloven dat ze alles hier gewoon op straat dumpen!! Niet zo heel erg vreemd dat veel mensen ziek zijn en veel kinderen wormpjes enzo hebben.

Zodra we bij het park waren viel het ons dan ook op hoe schoon het hier is!! Eneen en al natuur wat erg mooi is! De eerste nacht verbleven we in een banda, een soort hotelletje bovenop een berg. De rit hiernaar toe duurde zo'n 2 uur. Onderweg hadden we al verschillende dieren gespot zoals olifanten, zebra's, giraffe's, struisvogel, zwijnen, aapjes en zelfs een aangevreten giraffe! Onze banda was echt prachtig mooi en een fenomenaal uitzicht over het park. Je kon de dieren zelfs zien lopen, echt prachtig. Tot 16.00 hadden we een siesta en dan zou onze volgende rit beginnen. We gingen op zoek naar leeuwen!! Eerst begon het ritje rustig, we mochten olifanten van erg dichtbij bewonderen!! Toen zei onze chauffeur ineens: sit down, keerde hij de wagen en reed met volle vaart (over een soort van zandpad vol met hobbels en gaten ;)) richting een ander gedeelte. Ineens stonden er zo'n 20 safaribusjes met allemaal hun blik 1 kant opgericht, ze hadden een leeuwin ontdekt! Onze chauffeur parkeerde ons eersterangs en zo hadden we een prachtig uitzicht op een wilde leeuw! Echt super mooi om zo'n beest te bekijken en te observeren. We hebben hier een hele poos gestaan dus toen was het ook alweer tijd om terug te gaan naar de banda.

De volgende ochtend om 6.30 ontbijten en 7.00 klaar staan voor vertrek. Gelijk in het begin van de rit reden we naar een andere lodge, hij stuurde ons naar buiten (bijna elk lodges heeft uitzicht over het park) want hier waren maar liefst 7 leeuwen gespot. Toen wij aankwamen liepen de laatste 2 net weg, ze hadden die nacht een zebra gedood en waren net klaar met eten. We vervolgden onze rit en kwamen giraffe's tegen, zo'n 200 meter verderop zagen we in de verte een net gedode giraffe met op afstand 2 leeuwen. Goed begin van de dag, we hadden nu al 4 leeuwen gezien, als we nu nog een neushoorn, buffel en luipaard zouden tegenkomen dan hebben we dus de big five gezien!! We reden het East Park uit om vervolgens het West Park in te rijden. Dit park is heel anders qua natuur, waar East alles veel vlakker is, is West veel meer met bergen en rotsachtiger. Ook is dit gedeelte meer begroeid dus dat maakt het wat moeilijker om dieren te spotten. Ons spelletje Hide & Seek gaat dus een level up!

Onderweg naar de lodge hebben we niet super veel dieren gezien, wel veel antilope's en dat soort dieren. De lodge waar we de 2e nacht in verbleven was iets luxer en had een zwembad! Hier hebben we dan ook even dankbaar gebruik van gemaakt. Vanaf ons balkonnetje schreef ik wat in mijn dagboek en had ik uitzicht op een kudde olifanten! Prachtig toch! Deze lodge zat wat dichter bij de grond dus waren de dieren ook veel dichterbij! Er kwam zelfs een olifant water drinken in een plas vlak naast het restaurant, dus konden we die bewonderen op zo'n 5 meter afstand!! Om 16.00 zou ook vandaag weer de 2e rit beginnen. Toen we aankwamen lopen liep onze chauffeur al wat te zwaaien van schiet nou op, hij had via de radio gehoord dat ze neushoorns hadden gespot!! Dus hup in de auto en vol gas erop af. Na even zoeken zagen we een klein stukje van de neushoorn. Hij lag op de grond en was hierdoor goed verstopt maar we hebben zijn welberoemde neus gezien :) daarna hebben we nog gezocht om meer maar helaas, de neushoorns weten zich wel goed te verstoppen. Toen we 's avonds voor het diner nog wat op ons balkonnetje zaten zagen we een kudde buffels! (alweer 1 van de big five!!) prachtig, er liepen ook hyena's achteraan en we hadden ons laten vertellen dat leeuwen vaak ook een kudde achtervolgen. Dus we zaten elk bosje te inspecteren hopend dat er leeuwen zouden zijn die honger hadden. Helaas was dit niet het geval en was het binnen no time ook donker dus konden we niet meer zoveel zien. Toen we ons wouden klaarmaken voor het eten hoorden we ineens: leopard, leopard! We wisten dat ze deze avond een stuk vlees vlakbij het hotel zouden ophangen, in de hoop dat er een luipaard op af zou komen en jawel hij was gekomen! Dus snel de fotocamera mee en naar buiten! Ondanks dat hij was gelokt zag het er wel prachtig uit. Je kon hem de stukken vlees gewoon horen afscheuren en met behulp van lampen hadden we een erg mooi zicht erop! Nu hebben we dus in 2 dagen tijd de big five gespot! Lucky us! Het is gewoon bijzonder om de dieren te bekijken, maakt niet eens zoveel uit welk soort maar gewoon het idee dat ze wild zijn en zelf moeten proberen te overleven! (op het luipaard na die zo nu en dan word getrakteerd op een stukje vlees bij de lodge!)

Vanochtend om 6.45 begon de laatste drive, we reden naar een soort regenwoud iets waar we nog krokodillen en nijlpaarden mochten bewonderen. Om 11.00 waren we uit het park en zaten we weer op de snelweg richting huis. We hebben super mooie dagen gehad waar we veel dieren in mochten aanschouwen! Prachtig! We maken ons nu op voor 3 laatste dagen op school en dan zit de tijd in Kenia er alweer op.

Liefs,
Hendrik en Dieuwer

alles op zijn tijd...

Lieve mensen,

Wat een reacties allemaal, erg leuk om te lezen! We kunnen langzaam aan beginnen af te tellen.. tijd gaat echt super snel. Terwijl snel niet iets is wat de Kenianen begrijpen....

Maar goed eerst weer even een verhaal over onze onderwijskunsten!! Naast al het knutselen hebben we een gesprek gevoerd met Pamela, de headteacher! Ze vertelde dat ze de school is begonnen met straatkinderen en dat er steeds meer kinderen bijkwamen. Inmiddels heeft ze nu sinds 2 maand een school op eigen terrein, werd vorige week de waterleiding aangelegd, deze week electriciteit en telt de school inmiddels al 102 leerlingen!! Ze is al heel ver gekomen! Zodra ze meer geld hebben gaan ze beginnen met het opknappen van de school, ze nodigde ons al uit om het eindresultaat te komen bekijken. Wie weet reizen we weer eens af naar Kenia om alles weer te bezoeken. In de oudere klassen doen we sinds 2 dagen een quiz met verschillende vragen. Vragen over kenia, nederland, wiskunde maar ook over onszelf. De kinderen vinden dit erg leuk en ook wij genieten hier van! Toch zijn er ook bepaalde ergenissen aan school.. De kinderen maken vaak veel domme fouten doordat ze niet goed lezen. Ook begrijpen sommige kinderen het niet altijd goed maar durven niet altijd om uitleg te vragen. Ik heb nu redelijk in de gaten wie er wat extra aandacht nodig hebben en die maken alles dan uitstekend! Ze vinden leren ontzettend leuk maar extra begeleiding is er niet.. Dat betekend wel dat wanneer ze examens hebben (en daar dus ook domme fouten maken) en ze die slecht maken dat ze dan gewoon het hele jaar opnieuw moeten doen. Zo heb je dus heel veel verschillende leeftijden in de klas wat ook niet altijd even handig is. Maar goed, ze krijgen les en hetgene wat ze leren is mooi meegenomen!
Wat ook een erg grote ergenis is is het aantal spul wat aanwezig is. Opzich zijn er genoeg boeken, ze moeten wel samen uit 1 boek kijken maar goed.. Wel mist er veel materiaal, zoals scharen etc. Om deze ergenis wat weg te nemen besloten we om naar town te gaan om spullen te gaan kopen. We vroegen Pamela wat ze nog meer nodig had en kregen een lijstje met spullen die ze graag willen hebben, dus op naar town. In de matatu werden we door mama Christine gebeld, ze had ons zien lopen (vanuit een andere matatu waar zij in zat) en vroeg waar we heengingen. Zij moest ook naar een bookstore en dat kwam ons wel goed uit want we wisten eigenlijk niet zo goed waar een bookstore zat.
Eenmaal in de bookstore deden we ons lijstje.. Het kost hier echt allemaal geen .. naja niet veel! Voor scharen, potloden, gum, puntenslijpers, schriften, krijtjes, paperclips, pennen waren we maar zo'n 17 euro kwijt, zelfs de action kan hier niet aan tippen!! Wel vraag je je dan af waarom ze dan die spullen niet op school hebben, of hebben ze dat wel gehad maar is het op 1 of andere manier verdwenen?? maar goed, wij brengen ze weer een voorraad dus ze kunnen weer even vooruit.

Na de bookstore besloten we om nog even wat te gaan winkelen in town, gewoon rondlopen is al leuk je ziet zoveel en je kan hier heel lekker eten bijvoorbeeld soort van shoarmawrap dus geen rijst en bonen! Delicious! Op de weg van de vele restaurantjes lopen veel kinderen die bedelen om eten. Omdat we hun geen geld willen geven (je weet niet waar dat voor word gebruikt) hadden we een brood gekocht. Dus we konden nu mooi het brood uitdelen, zodra ze het in hun handen hadden begonnen ze ervan te eten! De honger was er dus wel degelijk! Om 17.00 wilden we wel weer richting huis, het is dan alleen spitsuur dus we waren niet de enige die graag naar huis wilden. Bij de opstapplaats van de matatu zijn veel mannetjes die je vragen waar je naartoe wilt, zij lopen dan heen en weer en wanneer ze een matatu vinden die die kant op gaat sturen ze je erheen, als ze geluk hebben ontvangen zij dan ook nog wat geld omdat ze hun klanten hebben bezorgd. Helaas hadden wij niet echt een sympathiek ventje, hij stuurde ons naar verschillende matatu's die allemaal niet naar onze bestemming gingen. Toen we eenmaal in een matatu zaten en ze de prijs vertelden (wat 2x zo duur was) begonnen we alweer wat te twijfelen, bleek dit weer niet de juiste matatu te zijn en wilden ze ons gewoon dik afzetten! Hendrik was inmiddels al wat kwaad en liet dit even merken aan de meneer, waarna we geen last meer van hem hadden. Al met al stonden we een dik uur te wachten, na al dat heen en weer gesjor weet je niet meer wie je kunt vertrouwen en wie niet dus besloten we om maar met een tuk tuk te gaan. DIt is wel dubbel zo duur maar zelfs dan is het omgerekend naar euro's een schijntje. Oja tijdens het wachten kwam er ook nog een jongen naar ons toe van misschien 11 jaar, hij was gewoon helemaal stoned!! Waarschijnlijk van lijm want je zag allemaal lijmresten op zijn hand, echt heel erg triest!!

De volgende dag was het knutselen op school veeel leuker nu alle kinderen tegelijk konden knippen! Voor de jongere kinderen hadden we puzzels en memory etc meegebracht, super blij waren ze met alle spullen.
Vandaag gingen we mama's Christine school: El Roi bezoeken. We hebben hier de rest van de spullen die hadden gekocht en hadden gekregen gebracht. Waaronder de letterdozen Dio, ze vind ze erg leuk en kan ze goed gebruiken!! Ze had weer allemaal mooie welkomstplakaten gemaakt en in elke klas werden we hartelijk ontvangen. Super leuk blijft dit elke keer. Elk spelletje wat we hadden meegenomen werd uitgebreid geshowt waarna de kinderen zeiden: thank you and god bless you! Echt mooi! oja er zijn vandaag ook 2 nieuwe vrijwilligers gekomen, en raad eens waar ze vandaan komen?? juist friesland! Toevallig niet haha

Wat ons opvalt:
Dat er op school weinig structuur is, per dag word gekeken wat voor vakken er worden gegeven, ze hebben niet een concreet lesrooster. Ook bij ons gastgezin gaat alles op zijn tijd, het is maar de vraag hoelaat we savonds eten. Soms beginnen ze al om 19,00 met koken maak kunnen we pas 20.30 eten

Liefs, Hendrik en Dieuwer

ps Dan: Hendrik was also sick in the morning so i don't know anything about morninsicknes haha

ps2 Kan de familie Holtewes ook een pakketje met spekjes opsturen zodat wij die hier ook kunnen introduceren bij de bruine bonen??

ps3: de komende 3 dagen zitten we tussen de leeuwen, giraffes, olifanten etc. we zullen kijken of we nog meer familie tegenkomen Siemen!!